Dziś dwa słowa o często występującym schorzeniu, które może dotknąć każdego z nas.
Kolano skoczka to zwyczajowa nazwa zmiany przeciążeniowo-zwyrodnieniowej więzadła rzepki, czyli entezopatii. Najczęściej powodowane jest przeciążeniem kolana, czy nadmiernym uprawianiem sportu. Towarzyszą mu trudność w wykonywaniu niektórych ruchów przy chodzeniu oraz ból.
Przyczyny powstawania kolana skoczka
Rzepka jest niewielką kością połączoną z kością udową oraz kością piszczelową i stanowi część stawu kolanowego. Piszczel i rzepkę łączy więzadło właściwe rzepki. Przenosi ono na podudzie siłę z mięśnia czworogłowego uda. W obrębie rzepki mogą tworzyć się mikrourazy, zmiany przeciążeniowe, czy degeneracyjne więzadła właściwego rzepki lub jego zerwanie.
Najczęściej do pojawienia się dolegliwości zwanej kolanem skoczka przyczynia się nadmierne uprawianie sportu. Najbardziej narażoną na ten uraz grupą są siatkarze, koszykarze, piłkarze nożni i ręczni, sportowcy często wykonujący podskoki i wyskoki. Kolejną przyczyną kolana skoczka może być fakt zaburzenia anatomii rzepki i jej ustawienia, nieprawidłowości osiowego ustawienia kończyny dolnej, nadwaga prowadząca do przeciążenia stawu kolanowego czy zła technika uprawiania sportu.
Kolano skoczka – objawy
Na początku zaznaczyć należy, że kolano skoczka występuje w różnym nasileniu. Początkowo ból występuje w obrębie rzepki tylko po wysiłku fizycznym. Później pojawia się również podczas rozgrzewki oraz po ćwiczeniach. Kolejny etap – ból pojawia się także w trakcie wysiłku fizycznego. Następną fazą kolana skoczka są urazy stawu kolanowego czy naderwanie więzadła rzepki, co w czasie może prowadzić do zerwania rzepki.
Jak opisać ból przy kolanie skoczka? Przede wszystkim jest to ból kłujący, nasilający się przy schodzeniu po schodach, przy wykonywaniu przysiadów czy podskoków. Kolanu skoczka często towarzyszy obrzęk stawu kolanowego, a więzadło wyraźnie się poszerza. Staw kolanowy staje się sztywny, często dochodzi do uczucia braku stabilności stawu i utykania. Okolice rzepki uwrażliwiają się na dotyk, może również dojść do osłabienia mięśni łydki i mięśni pośladka a nawet do zaniku mięśni.
Jak leczyć kolano skoczka?
Konieczna przy kolanie skoczka jest rehabilitacja, która pomoże uniknąć pogłębiania się degeneracyjnych zmian stawu kolanowego oraz kolejnych urazów.
Osobiście proponuję terapię mięśniowo-powięziową, suche igłowanie, dodatkowo neuromodulację, a także przezskórną elektrolizę, która polega na zastosowaniu modulowanego prądu elektrycznego bezpośrednio na uszkodzonej tkance miękkiej za pomocą igły do akupunktury, co regeneruje tkanki. Terapia przezskórną elektrolizą wywołuje swoistą reakcję gojenia się naszego ciała w leczonym obszarze, ale też niszczy zdegenerowaną tkankę oraz wznawia naturalny proces zapalny potrzebny do regeneracji. Przed elektrolizą używam USG, dzięki czemu doskonale mogę trafić w źródło problemu.
Jeśli chcecie podczas rehabilitacji uzyskiwać optymalne efekty, stosujcie się do moich zaleceń! Wśród nich są na przykład ćwiczenia ekscentryczne, jednak nie można zapomnieć też o terapii TECAR.
Ta umożliwia nam szybkie wchłanianie się obrzęku, a także generuje działanie przeciwzapalne. To też biostymulacja przywracająca prawidłowy metabolizm tkanek.
Proces rehabilitacji zależy od poziomu uszkodzenia stawu kolanowego. Oczywiście w takiej sytuacji jestem do Waszej dyspozycji!
